kin tutmak

nefret. uçan kuş gelir kafama sıçar, bu yüzden tüm kuşlara bile kin tutabilirim. elimde değil, bir insan beni gerçekten etkileyecek bir şey yaptığında onu bir daha affedemiyorum. ulan o kadar kazık yedik ki ailemde bile bir kişi var sadece bana kötülük yapmayan, bana hep iyi davranan, ne olursa olsun beni sadece seven, oda 4 yaşında ki küçük kız kardeşim amk.

ne kadar vefalıysam o derecede kin tutarım

kin tutmak iyi bir şey değil karşınızda ki ne kadar kötülük ederse etsin sizin ondan bir farkınız olmalı kin tutmak değil bağışlayıcı olmak en büyük cezadır

farkında olmadan insanı yiyip bitiren, kişinina farkında olmadan hata yapması, kendini bitirmesidir. kendi doğruları ile hareket ettiklerinden size bir sürü haklı sebep sıralarken yaptığı kötülemeyi göremezler. illa kötü bir olay yaşamaya gerek yoktur bu insanlar sizi sevmediklerinde bile kötülüğünüze çalışır. insanda bu durum süreklilik arz ediyorsa ruh hastasıdır ve iletişim neredeyse yoktur. ve ne yazık ki bende var.

allah belamı verirse bunun yüzünden vericek sdkrkekrkkdkrk diyorum ki her şey güzel boşver eskileri ama en ufak açığında vuruyorum suratlarına yaparken eğleniyorum filan ama hoop bu sefer de olay en başına dönüyor

kin tutup intikam peşinde koşmak değil de yapılanların akılın bir köşesinde kalması diyelim. i̇yi ya da kötü.

kime tutcam ya herkes ayrı kafa herkes ayrı salak. not: ben dahil herkes salaktır, aksini iddia eden de salaktır, ben dahil.

hayatımda kaybettiğim, aynı zamamda kazandığım her şeyin sebebi olan duygu. sorsalar "hayatımdaki en büyük yük affedemediğim insanlardır." derim. ama affetmek için hiçbir çabam olmaz. unutmam. hafızam nimet midir lanet midir karar veremedim bunca yıldır. zira herkes unutup, öyle güzel devam ediyor ki hayatına ben sadece izlemekle yetiniyorum. mutsuz olmalarını, bana verdikleri zararın kendilerinden bir şekilde çıktığını görmek istiyorum. hem de kısasa kısas olarak değil, fazlasıyla. eee? "eee"si hepsi benden daha mutlu. ben kinimle kazandığım şeylerin sefasını süremezken, onlar unutarak vicdanlarının bile sesini tanımayacak hale geliyorlar. ve mut lu lar. ben değilim. affedin arkadaşlar, affedin. en başta kendinizi. başka türlü gerçekten çekilmez oluyor bu hayat.

hayatımda hiç yapamadığım bir şeydir .denediysem de daha sonra neden kin tuttuğumu unutuyorum.

belli derecede özendiğim eylem. beni benim gibi salak olanlar anlar

En iyi yaptığım şeydir. Asla yapanı ve yapılanı unutmam. Intikamı er geç alırım.

Şu olayı bi kaxanbilsem var ya parmakla gösterirler beni. Her yere adımı yazarım affetmem. Ama gel gör pamuk gibi insanız.

bu başlıkta en güzel açıklamayı Nazım Hikmet yapmıştır fikrimce.. sana gelince... ne ben Sezarım, ne de sen Brütüssün... ne ben sana kızarım ne de zatın zahmet edip bana küssün.. artık seninle biz, düşman bile değiliz..

Vicdanlıysanız kin tutamıyor her şeyi unutmayı başarıyorsunuz ama herkes sizin gibi olmadığından vicdanınızın bu dünyanın insanları için fazla olduğunu size yine o insanlar gösteriyor.

Hiçbir zaman kin tutan biri değilim. En zorunu yaşasam da o kişiye karşı kırgınlık, kızgınlık, öfke hepsi oluyor da bi kin tutamak olmuyor beceremiyorum.

Asla kinci biri olmadım tutamıyorum tutmak istediğim zamanlar oldu ama olmuyor neden bilmiyorum kin tutmak size daha çok zarar verir